برملا شدن چهره واقعی مجاهدین .

دولت آلبانی قبول کرده است که بیش از دویست نفر از اعضای کمپ لیبرتی را بعنوان پناهنده قبول کند. دولت آمریکا، سازمان ملل، کمیساریای عالی پناهندگان از این اقدام بشردوستانه آلبانی استقبال کردند. اما سازمان مجاهدین حاضر نشد دویست نفر از ساکنان لیبرتی را به آلبانی بفرستد.قبل از هرچیز و بدون هیچ گونه توضیحی و هیچ دلیلی، این یک جنایت علیه نفرات ساکن  لیبرتی است که از طرف شخص مسعود رجوی رهبر مجاهدین مرتکب شده است. هیچ دلیلی نمی تواند این جنایت را توجیه کند.اکنون درلیبرتی صدها بیمار و مجروح هستند. صدها نفر هستند که خواهان خروج از عراق هستند ولی مجاهدین آنها را بعنوان مهمان نگهداری می کند تا زمانی که امکان خروج آنها از عراق میسر شود. و رجوی به آنها قول داده است که پس از حل و فصل خروج آنها از عراق، اولین کسانی خواهند بود که به اروپا منتقل می شوند. اما رجوی حاضر نشد هیچکدام از خواهان خروج از تشکیلات را که به آنها قول هم داده است را به خارج بفرستد. رجوی حاضر نشد، مجروحین و مصدومین و بیماران در حال مرگ را نیز به خارج بفرستد. آیا این جنایت علیه بشریت نیست؟ آیا این اثبات اراده رجوی برای به کشتن دادن همه نفرات در جهنم عراق نیست؟شورای ملی مقاومت دست ساز رجوی در اطلاعیه مکرری که قبل از این منتشر کرده بود بارها و بارها نوشته است «... ما از کوبلر خواستیم حداقل بیماران و مجروحان و کسانی که نیاز مبرم به رسیدگی پزشکی دارند را به خارج از عراق منتقل کنند که حتی این هم میسر نشد...» یا در جای دیگری شورای رجوی نوشته است «...حمید ربیع مثل سایر بیماران دیگر  آماده انتقال به اروپا بودند تا مورد رسیدگی  پزشکی قرار بگیرند ولی از طرف کوبلر کارشکنی شد و منتقل نشدند...»یا در جای دیگر: «برخی از کسانی که خواهان خروج از تشکیلات مجاهدین بوده اند بعنوان مهمان در  تشکیلات حضور دارند تا زمانی که امکان خروج از عراق میسر شود. قطعا سازمان مجاهدین خلق ایران بنا به رویه ای که از رهبری عقیدتی خود آموخته است، قبل از نجات جان نیروهای تشکیلاتی خود، مهمانان خود را نجات خواهد داد و به خارج از عراق منتقل خواهد کرد...»و اکنون آیا این دویست نفری که قرار بوده است آلبانی بپذیرد، شامل هیچکدام از این موارد که در بالا ذکر شد نمی شود؟رهبری دروغگوی مجاهدین، هرگز حاضر نیست یک نفر را به خارج از کشور بفرستد. رجوی در سال 1380 در نشست موسوم به «طعمه» در قرارگاه باقرزاده، عهد کرد که هیچ فردی را به خارج از عراق نفرستد مگر کسانی که به لحاظ تشکیلاتی و برای پیشبرد امور تشکیلات به اروپا می روند. تمامی کسانی که اکنون در اروپا هستند، همراه با مریم رجوی در هنگام سقوط صدام از مرزهای سوریه و اردن به اروپا آمدند. جدا شدگانی نیز که در اروپا زندگی می کنند از فرصت حضور آمریکایی ها استفاده کرده و به پناهندگی آمریکا در آمدند و از آنجا با هزینه خودشان و با ریسک کردن بر سر جانشان به اروپا رسیدند. رجوی تا توانسته است بر سر رسیدن آنها کارشکنی کرد و سعی کرد مانع از ورودشان به اروپا شود.اکنون نیز رجوی که ذره ای اعتماد به اعضای تشکیلات خود ندارد، حاضر نیست آنها را حتی کسانی که در آستانه مرگ هستند به اروپا بفرستد، زیرا بخوبی می داند که همه آنها با ورود به اروپا به زندگی عادی خود خواهند ادامه خواهند داد و هیچ حاصلی برای  او نخواهند داشت.|با پذیرفتن درخواست آلبانی مبنی بر پذیرش دویست نفر از ساکنان لیبرتی، دست جنایتکارانه رجوی و تشکیلات جهنمی او رو شد. معلوم شد که آنها هیچ قصدی جز به کشتن دادن اعضای تشکیلات نداشته و ندارند و ژستهای دفاع از نفرات لیبرتی نیز جز یک مانور دجالگرانه برای لاپوشانی چهره آدمکش خود نیست.