زنان؛ قربانی اهداف پلید فرقه رجوی

زنان سرشار از مهر و عطوفت هستند، اما در فرقه رجوی زنان به انسان های بی تعریف و موجودات بی اراده استحاله می شوند که همانند ربات مجبورند با فرمان ها و دستورات سرکرده فرقه از خواب بیدار شوند.همانند ماشین کار کنند و شب ها نیز طبق دستور تشکیلاتی به بستر خواب بروند.آنها به حدی کار می کنند تا کاملا خسته و بی حال شوند و فرصتی برای فکر کردن به خود، خانواده و آینده نداشته باشند. فرقه رجوی بیش از دو دهه است مناسبات سختی را بر این زنان فریب خورده تحمیل کرده است و به همین دلیل عموم این زنان اسیر به انواع واقسام بیماریهای روحی _روانی وافسردگی مبتلا هستند.این زنان اسیر تحت شدیدترین سرکوب تشکیلاتی قرار داشته اند و به مرور زمان به انسانهای ناامیدی مبدل گردیده اند.امری که نهایتا پذیرش خودسوزی این زنان بدستور رهبری فرقه را به سهولت میسر می سازد.زن ستیزی در تشکیلات فرقه رجوی از جمله نکات بسیار مهمی است که باید مورد بررسی دقیق تر قرار گیرد.زنان قربانی گروهک تروریستی منافقین بیش از همه تحت ظلم واقع شده اند و حقوق آنها در تشکیلات بطور کل پایمال می گردد.خاطرات زنانی که که موفق شده اند از تشکیلات مخوف رجوی رهایی یابند به خوبی نشان می دهد که چگونه این زنان مورد سو استفاده فیزیکی _احساسی وحتی جنسی قرارگرفته اند و از آنان به عنوان ابزاری در راستای تبلیغ ایدئولوژیک استفاده شده و این خرد شدن هویت زنانگی در کنار دیگر اقدامات سرکوبگرایانه تشکیلاتی سران فرقه را در پیش برد خواسته هایشان از طریق اعضاء با مشکل کمتری مواجه می سازد. درحقیقت سرکرده فرقه رجوی ضمن سوءاستفاده از خصوصیات احساسی _عاطفی این زنان فریب خورده، آنها را به جاسوسی _خبرچینی جهت پیشبرد اهداف مخرب فرقه مجبور می نماید.زنان درفرقه رجوی زمانی مورد تشویق و ارتقای تشکیلاتی قرار می گیرند که نهایت تسلیم پذیری و وفاداری خود به رهبری را در عمل ثابت کنند.اینگونه زنان ارتقا یافته درحقیقت زنانی هستند که در تشکیلات بنام زنان مورد اعتماد رهبری و کالاهایی متعلق به سرکرده فرقه به حساب می آیند.گرچه زنان بیشتر از مردان مورد سواستفاده فرقه قرار گرفته اما از بین صدها نفر از افراد جداشده تعداد کمی از آنها را زنان تشکیل می دهند. در توضیح این پارادوکس می توان به مواردی همچون توانایی کمتر برای گذر از موانعی که بر سر راههای خروجی گذارده شده، هویت احساسی کاملا سرکوب شده زنان در ساختار فرقه و گروگان گرفتن فرزندان در دیگر کشورها، اشاره کرد.ولی در کل تعداد زنانی که بدلیل نارضایتی خواهان جدایی از فرقه شده اند به طرق مختلف کشته شده اند. از جمله زنانی که توسط فرقه رجوی در عراق کشته شده و نامشان تاکنون منتشر شده عبارتند از؛ مرجان اکبری، آلان محمدی، مهری موسوی، مینو فتحعلی، فائزه اکبریان، سیمین فیض، نسرین احمدی.تا جایی که فرار سه تن از اعضای شورای رهبری به نامهای مریم سنجابی، بتول سلطانی و زهرا باقری ضربه سهمگینی بر پیکر فرقه رجوی بود.از دیگر محرومیت ها و محدودیت هایی که زنان در تشکیلات فرقه رجوی با آن دست و پنجه نرم می کنند، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- زنان از عشق و ازدواج محروم هستند و اصولا فکر کردن به جنس مخالف تخلف تشکیلاتی محسوب می گردد

2-همه زنان متاهل فرقه رجوی مجبور شده اند از همسرانشان طلاق تشکیلاتی بگیرند

3-زنان از در اختیار داشتن وسائل و امکانات آرایشی محرومند تا چهره این زنان اسیر از حالت زنانه خارج گردد

4-گروهی از زنان جوان فرقه به بهانه های مختلف تحت عمل خارج کردن رحم توسط فردی بنام نفیسه بادامچی قرارگرفته اند تا هرگونه امیدی به آینده در این زنان از بین برود

5-سرکوب احساسات مادری: زنان از دیدن فرزندان و بستگانشان حتی در مناسبات داخلی اردوگاه فرقه نیز محروم هستند

6-زنان حق کوچکترین معاشرتی با مردان را ندارند و مجبورند هرگونه احساس نسبت به جنس مخالف را فراموش نمایند

7-تحمیل پوشش نظامی: زنان هیچگونه حق انتخابی درگزینش طرح _ نوع ورنگ لباس و هرگونه پوشش ندارند

8- زنان از استفاده از هرنوع وسیله ارتباطی از جمله نشریه، کتاب، تلویزیونهای آزاد، اینترنت و غیره محروم هستند

9- زنان حق هیچگونه اعتراض و انتقادی ندارند و باید دستورات تشکیلات را موبه مو بدون هیچ سئوالی اجرا نمایند

تا تخلیه کامل اسارتگاه فرقه رجوی یک گام بیش نمانده و نیروهای عراقی آماه شده اند این اردوگاه بجا مانده از دوران صدام دیکتاتور را تحت حاکمیت دولت عراق درآورده و برای همیشه این پایگاه تروریستی را تخلیه و اسیران را آزاد کنند.امید است که این برچیده شدن پادگان اشرف زمینه ای برای رهایی اعضای در بند فرقه بویژه زنان باشد.(انجمن دفاع از قربانیان تروریسم خاورمیانه)