رهایی از قفس تشکیلات .

رفتار ستیزه جویانه و تروریستی رجوی و دار و دسته اش زائیده اندیشه تمامیت خواهانه، ایدئولوژی دگم و تام گرای معطوف به قدرت محض است. طرح مبانی انگیزه های اصولی انتقاد از پدیده تروریسم و واکاوی نقادانه عملکرد و خط مشی تشکیلاتی فرقه مجاهدین بر پایه آموزه های عقلانیت مدرن، گویای افول و زوال تابوها و دگم های ذهنی و ایدئولوژیک دارو دسته رجوی است.
انحطاط ایدئولوژیک، بی آیندگی سیاسی و از هم گسیختگی تشکیلاتی گروه های تروریستی و خشنی چون فرقه رجوی در سالهای اخیر بیانگر طرد و انکار روش های خشونت طلبانه از سوی جوامع انسانی و ملل توسعه یافته و جایگزینی نوعی فلسفه انتقادی بر بنیان دیالکتیک به مفهوم تأثیرپذیری متقابل در پدیده های انسانی- اجتماعی بر تفکر و ذهنیت انسان مدرن را به اثبات رسانده است.
در بررسی تطبیقی مناسبات و روابط درون تشکیلاتی گروه های تروریستی در اقصی نقاط جهان، علیرغم تمایزات سطحی و شکلی مابین سازمان های تروریستی به یقین می توان گفت که به لحاظ ماهوی " مسخ هویت" افراد تشکیلاتی یک اصل و اجبار شناخته شده، مشهود و مشخص است.
در چنین شرایطی سازمان های تروریستی چون مجاهدین و القاعده با مخدوش نمودن و تسلیم اراده فعال آدمی (عنصر تشکیلات)، مقام و منزلت حقیقی انسان ها مورد بی احترامی و اهانت واقع می شود و انسانیت مفهوم واقعی خود را از دست می دهد، این است فاجعه بزرگ روزگار ما که براستی اندیشمندان و متفکران عصر تحولات دموکراتیک از آن رنج می برند. زمینه سازی ذهنی و روانی برای اطاعت کورکورانه و اقدام به عملیات انتحاری یا خودسوزی افراد تشکیلات رجوی که براساس القائات سیستماتیک رهبری و سران فرقه مجاهدین انجام می پذیرد حاکی از این حقیقت تلخ است که شیوه بهره گیری از انسان ها در مناسبات درون گروهی مجاهدین به زیان آزادی، هویت انسانی و استقلال فردی عناصر تشکیلاتی است.
در آنالیز و واکاوی ایدئولوژی دگم، مناسبات فاشیستی و خط مشی تروریستی فرقه مجاهدین صرفاً نباید بر نابودی ارزش های انسانی و دموکراتیک مویه گری کرد و لب به انتقاد و ناخشنودی گشود بی آنکه راه حل عملی ارائه داد، بلکه اصولی ترین و منطقی ترین شیوه و رفتار در مواجهه با فرقه مجاهدین و در نقد و بررسی آن بایستی از شیوه تفکر و برداشت انضمامی مبتنی بر اندیشه باز، پویا، نظریه انتقادی و از ارائه راه های عملی، آنسوی خیال پردازی و اندیشه مجرد و انتزاعی سود جست.
شیوه معقول و منطقی در رهایی افراد و کادرها از سیطره ی اندیشه دگم و مناسبات غیر دموکراتیک در تشکیلات مجاهدین، نقد آگاهانه وعالمانه اندیشه معطوف به ترور و خونریزی، نفی رهبری کاریزماتیک و به چالش کشیدن آن براساس گفتمان مدرن و نیز اثبات بی منطقی "اسطوره سازی کاذب" در ذهن و روان افراد تشکیلاتی است.
زمینه سازی ذهنی و عینی برای خردورزی و رهایی افراد از محدودیت ها و حصارهای تنگ و بسته تشکیلات رجوی سودای به وجود آوردن مناسبات و روابطی است که آزادی فردی، خرد ورزی و انتخاب آگاهانه تحت هیچ شرایط غیردموکراتیک، توجیه غیرانسانی و روش های غیراخلاقی توسط نیروهای سرکوبنده و بازدارنده ی درون تشکیلاتی فرقه رجوی نابود و متلاشی نگردد. به بیان دیگر براساس مولفه های اندیشه سیاسی عصر روشنگری و نظریه های منتقد در رابطه با مناسبات آمرانه، اندیشه توتالیتر و روش های فاشیستی، انسان موجودی تک ساحتی تلقی نشود و منحصراً ضوابط و ارزش های تشکیلاتی زمام مقدرات او را به دست نگیرند.
طریقه و سیره عملی در مبارزه با شیوه های اعمالی و بازدارنده فرقه تروریستی رجوی، آگاهی " افراد تشکیلاتی" از چگونگی وضع و موقعیت خود در جهان است. نیل به این آگاهی در کادرهای تشکیلات رجوی به خصوص در افراد مستقر در قرارگاه اشرف، نیروی طرد کننده و منفی پدید می آورد که مبدا تفکر و یا نظریه و افکار انتقادی افراد خواهان جدایی از فرقه مجاهدین است. بی شک کمک به ایجاد شرایط ذهنی و عینی استمرار اندیشه انتقادی در ذهن و روان افراد تشکیلاتی مستقر در قرارگاه اشرف، انگیزه کشاکشی بین عناصر تشکیلات با رهبری و سران فاشیست آن خواهد شد که براثر آن سرانجام تحولی راستین در کیفیت ذهن و روان افراد تحت سلطه فرقه مجاهدین به وقوع خواهد پیوست. این تحول راستین، افراد مستقر در قرارگاه اشرف را به آرامش خاطر و آزادی حقیقی رهنمون خواهد ساخت.
و حال با انتقال این اعضاءِ به کمپ ترانزیتی لیبرتی فرصت مناسبی است که آنها را از قید و بندهای تشکیلاتی و ایدئولوژیک رجوی جدا کرد و فرصت آزاد اندیشیدن و آزادانه تصمیم گرفتن را به آنها داد که قطعاً آزاد اندیشی نتیجه ای جز خروج جسورانه از تشکیلات را در پی نخواهد داشت.