ادامه مصاحبه با پرویز درخشان

قسمت سوم

جناب آقای درخشان با توجه به اینکه شما مدت سه سال در پایگاه اشرف حضور داشتید لطفاً موقعیت جغرافیایی و ساختمان هایی که در آنجا وجود داشت را نام برده و در مورد آن توضیح دهید.

ـ در ۹۰ کیلومتری شمال بغداد، پس از عبور از شهر الخاص قلعه‌ی اشرف قرار دارد. این قلعه با وسعت ۸*۶ کیلومتر مربع تا سال ۱۳۶۵ شمسی تحت عنوان معسکر الخاص محل استقرار یکی از تیپ‌های گارد ریاست‌جمهوری صدام حسین بود. این قلعه از شمال به انبارهای بزرگ مهمات و تسلحیات، از شرق به یک فرودگاه متروکه، از جنوب شرق به روستای شنیف، از جنوب به مرغداری و از غرب به جاده‌ی بغداد ـ کرکوک محدود شده است. اشرف زنی که نامش بر روی این قلعه‌ی مخوف در دل بیابان‌های عراق گذاشته شده، همسر اول مسعود رجوی بود که در سال ۱۳۶۰ در محله‌ی زعفرانیه تهران در درگیری مسلحانه با نیروهای امنیتی ایران به قتل رسید و نامش را به یادگار بر این قلعه گذاشتند.

از درب اصلی که وارد قرارگاه اشرف می‌شوید خیابان اصلی قرارگاه که ۱۰۰ نام دارد آن را به دو قسمت اصلی شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند. در قسمت شمالی عمدتاً محل استقرار و سرویس‌دهی نیروها و مستشاران نظامی عراق و بخشی از خدمات قرارگاه قرار داشت و در قسمت جنوبی یگان‌‌های نظامی، پشتیبانی و خدماتی مجاهدین مستقر بودند.

در کنار درب اصلی و در ابتدای ورود به خیابان ۱۰۰ یگانی به نام ف. اشرف (فرماندهی خدمات پایگاه اشرف) قرار دارد. رسیدگی به تأسیسات، خدمات آب‌رسانی، برق و... در این قسمت مستقر است. پری بخشایی و جواد براعی از مسئولان مشهور ف. اشرف بودند.در کنار ف. اشرف، پمپ بنزین و بخشی از ستاد روابط خارجی و رابطان قرارگاه اشرف با افسران استخبارات) قرار دارد.

در قسمت شمالی میدان اشرف، ساختمان صنایع واقع شده است. بخش صنایع مجاهدین، مجری طرح‌های نظامی اعم از نصب سلاح‌های سنگین روی خودروهای نظامی و زرهی مانند نصب موشک‌انداز ۱۰۷ م م و پدافند هوایی روی خودروهای جیپ لندکروز ژاپنی و نفربر زرهی روسی، کوتاه کردن لوله کلاشنیکف ساخت و نصب صدا خفه‌کن روی کلت برای تیم‌های عملیاتی ترور در ایران و... بود.

۲۰۰ متر پس از میدان اشرف محل مشعل و جایگاه رژه می‌باشد. قسمتی دیگر در پایگاه اشرف وجود داشت که مهمان‌سرا نامیده می‌شد. این مکان در سال ۱۳۶۵ محل پذیرایی از پیمانکاران عراقی بود که برای کارهای خدماتی به پادگان اشرف مراجعه می‌کردند. اما پس از چندی به زندان و محل نگهداری از اعضای ناراضی و خواهان جدایی از سازمان تبدیل شد. در پشت همین زندان، یکی از لشکرهای زرهی مجاهدین به استعداد ۱۲۰ پرسنل با ۴۵ تانک و نفربر زرهی و ۷۵ خودروی نظامی مستقر بود.

در شمال غربی قرارگاه یک گروه از پدافند هوایی ارتش عراق مستقر بود و حفاظت هوایی شمال غرب پادگان را برعهده داشت. در سمت راست آن انبارهای زیرزمینی سوخت اعم از بنزین و گازوئیل قرار داشت. در همین قسمت محل دیگری به نام مزار یا گورستان مجاهدین قرار دارد. قریب به ۹۵ درصد از افرادی که در عملیات‌های مرزی یا سوانح داخلی عراق کشته شدند در این گورستان دفن گردیده‌اند. در قسمت دیگر رادیو مجاهد می باشدکه برنامه‌های خویش را از این محل انجام می‌داد. قسمت دیگر ساختمان مخابرات بود که مرکز ارتباطات اداره‌ی مخابرات صدام با فرمانده‌های قرارگاه اشرف بود. از قسمت‌های دیگر پایگاه اشرف می‌توان از میدان اشرف، پارک مریم، استادیوم و استخر شنای مردانه ساختمان ستاد ارتش مجاهدین، مقر فرماندهی عالی مجاهدین، اقامتگاه مسعود و مریم، خیابان امداد، ساخمان ستاد لجستیک (هشت‌پر) و ... را نام برد.

لطفاً در ارتباط با گزارش عملکرد روزانه بفرمایید.

ـ عملیات جاری سیستم کنترل و حفاظت سازمان بود که هر شب در ساعت ۹ می‌بایست افراد هر یگان در محلی تجمع می‌کردند و گزارش‌های روزانه‌ی خود را درباره‌ی عملکرد دیگران ارائه می‌کردند. عملیات جاری چتر حفاظتی سازمان بود که افراد خود را به شدت زیر نظر و تحت کنترل داشت و هر صدای مخالف و ناسازگاری را در نطفه شناسایی و خاموش می‌کرد و همه‌ی افراد هم ملزم به شرکت در آن بودند.

اولین دیدار شما با مسعود رجوی به چه مناسبتی صورت پذیرفت.

ـ در بعدازظهر یکی از روزهای شهریور ۱۳۸۰ از تلویزیون‌های مداربسته سازمان مستمر صحنه‌های حمله چند هواپیمای مسافربری به برج‌های دوقلو و ساختمان پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) را نشان می‌دادند. پس از آن به ما گفتند که آماده شدیم تا به دیدار رهبر سازمان مسعود رجوی در قرارگاه باقرزاده در غرب بغداد برویم. پس از ورود به اردوگاه باقرزاده نشست با صحبت‌های مسعود رجوی و اعلام خبر حملات ۱۱ سپتامبر شروع شد و تصاویر حمله هواپیماها بر روی پرده‌های بزرگ به نمایش درآمد. ادامه دارد ......